کاندیداهای نمایندگی مجلس و نمایندگان فعلی سنگ تمام گذاشته‌اند، هر جا که حضور فردی را برخلاف میل خود یا مانعی در راه رسیدن به مقاصد انتخاباتی خود می‌بینند او را حذف می‌کنند و منفعت جمع برای آنها مهم نیست.
یکی از بزرگترین جمعیتی که در انتخابات ایران از آغاز تاکنون دارای اهمیت بوده و خواهد بود، فرهنگیان هستند و از اینرو می‌بینیم که همواره در سیبل گلوله‌های انتظارات نابجا قرار دارند.
این تندروی‌ها و خواسته‌های نامعقول نمایندگان تا جایی پیش رفته است که مرتضی نظری رئیس مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی آموزش‌وپرورش در یکی از توئیت‌هایش آورده است: « دخالت برخی از نمایندگان مجلس در امور داخلی آموزش و پرورش استان‌ها و شهرستان‌ها به حد غیرقابل تحمل رسیده. مدیران تحولگرای آموزش و پرورش، تحت فشار انتصابات قومی و قبیله‌ای هستند. آموزش و پرورش، سازمان رای کسی نیست»!
برخی نمایندگان نیز صحبت از استعفای وزیر آموزش و پرورش را به میان آوردند و شائبه‌هایی در این زمینه شکل گرفت، اما سید علی ادیانی از جمله نمایندگانی بود که اعلام کرد:«استیضاح وزیر آموزش و پرورش را به مصلحت نمی‌دانم و بر این موضوع تاکید دارم و برای آن دلایل متعددی وجود دارد».
علی نجفی خوشرودی دیگر نماینده مازندران از حوزه انتخابیه بابل که روزگاری دیپلمات بوده است، اکنون به دنبال سهم‌خواهی از آموزش و پرورش است و مدام می‌خواهد مطالبات خود را بر مدیر آموزش و پرورش بابل و گاه‌گاهی بر مدیرکل آموزش و پرورش مازندران تحمیل کند، نجفی البته برخی دیگر از مدیران استانی و شهرستانی در مازندران را نیز مورد تهدید قرار داده است.
خواسته‌های نجفی تا جایی پیش رفت که مدیر آموزش و پرورش بابل علی‌رغم شایستگی‌هایی که داشت، به بخش دیگری منتقل شد و برای پیشگیری از تنش‌ها، اسفندیار نظری معاون متوسط اداره‌کل آموزش و پرورش با حفظ سمت، سرپرست این اداره است، البته در روز شنبه فردی را به عنوان مدیر انتخاب کردند اما باز هم به مذاق آقای نماینده خوش نیامد.
تهدیدات و استفاده از قدرت تنها مختص نجفی نیست بلکه یک عملکرد مسری است که برخی دیگر از نمایندگان نیز به آن دچار هستند، نمایندگانی که می‌خواهند کرسی خود در انتخابات یازدهم را ثابت نگه دارند. رفتارها و عملکردهای این روزهای نمایندگان و دستپاچگی آنها نشان از تخلف‌های پیدا و پنهان دارد.
نماینده دیگری در همین مازندران پاپیچ رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی یکی از شهرستان‌ها شده است، او دلیل قانع‌کننده‌ای برای برکناری این مدیر لایق و ازقضا هنرمند ندارد اما برای فرد نالایق و غیرهنری که می‌خواهد جایگزین او کند، دلیل روشنی دارد!
به‌راستی نمایندگان قرار است تا کجا پیش بروند؟ پارتی‌بازی‌ها و سفارش‌های نمایندگان و مسوولان قدرت‌طلب از آموزش و پرورش تا جایی پیش رفته که مطالبات آنها نقل محافل شده است، اما روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش نیز پاسخ درستی می‌دهد؛ نظری در توئیت خود در نامه‌ای که به‌عنوان نمونه مدیر یکی از مؤسسات به مدیرکل آموزش و پرورش قم درباره درخواست پست مدیریتی برای خواهرش ارسال می‌کند، خطاب به مدیرکل می‌نویسد:«جناب شیخ الاسلام با سلام و تبریک ولادت پیامبری که مانند مردم عادی زندگی می کرد، لطفا اگر نامه منتشره استاد خسروپناه صحت دارد، بفرمایید مانند سایرین از طریق روال قانونی مسیر انتقال را طی کنند تا حق معلمانی که برادر و عمه و خاله‌ای در قدرت ندارند، ضایع نشود. ارادتمند مرتضی نظری»
روزهای سختی تا پایان انتخابات 98 در انتظار مدیران استانی، شهرستانی و کابینه دولت است، با وضعیت پیش‌آمده، این انتخابات بیش از آنکه سرنوشت کاندیداهای نمایندگی مجلس را مشخص کند، سرنوشت مدیران کل، استانداران و کابینه دولت را مشخص می‌کند! و این یعنی یک سرنوشت شوم، بهتر است کمی بیدار باشیم و اجازه ندهیم افرادی به نام نماینده با اسب سرکش خود بر اندیشه‌های دیگران بتازند و استقلال و آزادی عمل را از آنها بگیرند.
انتهای پیام/ 1354
