او با بیان اینکه مازندران دارای بیشترین ظرفیت پرورش ماهی در قفس در حاشیه خزر است، افزود: این ظرفیت بالقوه را نُروژیها در ۱۵ سال پیش، ۳۰۰ هزار تن – در حاشیه خزر – برآورد کردند که میتوانیم با برنامهریزی مناسب و حمایت بخش دولتی از آن استفاده و بالفعل تبدیل کنیم. (نروژ با ایران تفاهمنامه همکاری درباره انتقال دانش پرورش ماهیان در قفسهای دریایی را امضا کردهاست)
این فعال اقتصادی از مشکلات عدیده بر سر راه صنعت پرورش ماهی در قفس و ضرر و زیان واحدهای فعالشده پس از ۱۰ سال گفت، اما این را هم اضافه کرد که در سالجاری بهواسطه حمایتهایی که سازمان شیلات و ادارهکل شیلات مازندران انجام داده است، وضعیت در حال بازگشت به ظرفیت گذشته است.
گلپور تصریح کرد: در حال حاضر صنعت پرورش ماهی در قفس مازندران خود را برای تولید ۱۵۰۰ تن برای سالجاری آماده میکند، ظرفیتی که شاید باید ۵ سال پیش به آن میرسیدیم، اما بهدلیل ناملایماتی که شده است، عقب ماندیم.
او یکی از مشکلات را در شکل پرداخت تسهیلات به پرورش دهندگان ماهی در قفس اعلام و عنوان کرد: این نوع از تولید با بقیه مزارع پرورش ماهی متفاوت است؛ چون محل اجرای طرح نمیتواند به عنوان وثیقه در اختیار بانک قرار بگیرد و لذا از سرمایهگذار درخواست میشود که یک و نیم برابر مبلغ تسهیلات باید به عنوان وثیقه سهلالبیع و سهلالوصول در اختیار بانک قرار بگیرد که با توجه به حجم تسهیلات، امکانپذیر نیست.
او ادامه داد: برای دستیابی به بازار هدف، لازم است تا تولید در زنجیره ارزش ایجاد شود؛ یعنی حلقههای وابسته به تولید این صنعت را به هم نزدیک کند و شکل بدهد؛ مانند مزارع پرورش دهنده، کارخانجات خوراک آبزیان و صنایع فرآوری که همه باید در کنار هم قرار بگیرند.
گلپور این نوید را داد که در سالجاری نخستین زنجیره ارزشی پرورش ماهی در قفس در استان مازندران به عنوان نمونه ملی ایجاد میشود به امید اینکه با حمایت و پشتیبانی شیلات، محصولات تولیدی به بازارهای اوراسیا و جهانی برسد و در سال آینده به سمت توسعه و رسیدن به ظرفیت واقعی این صنعت پیش برویم.
این فعال اقتصادی اعلام کرد: صنعت پرورش ماهیان در قفس بیشتر در مرکز و غرب استان مازندران بهواسطه نوع استقرار قفسهایی که باید قرار بگیرند مساعد هستند.
گلپور با یادآوری اینکه با ظرفیت اسمی ۳۰۰ هزار تن – که ۱۵ سال پیش برآورد شده بود – خیلی فاصله داریم، تصریح کرد: کل ظرفیت تولید قزلآلا به عنوان ماهی سردابی شاید ۱۸۰ هزار تن باشد، ولی پرورش ماهی در قفس به تنهایی میتواند ۳۰۰ هزار تن تولید را در فاز اول داشته باشد – اگر بهخوبی از این فرصت – استفاده کنیم. (آمار برای حاشیه خزر است)
مدیر اجرایی شرکت قفسگستران کاسپین در پاسخ به اینکه آیا خسارتهای دوران کرونا جبران شده است یا خیر؟ گفت: بههیچ وجه خسارتهای کرونا جبران نشد؛ خسارتهای ناشی از سیل و طوفان شامل قفسهای دریایی نمیشود و این یک مشکل بزرگ است.
گلپور ادامه داد: برخی از سرمایهگذاران پرورش ماهی در قفس به دلیل حوادث غیرمترقبه خسارت دیدند، آنها برای راهاندازی مجموعه خود تسهیلاتی هم دریافت کردند که تقاضا داریم با توجه به خسارتهای دوران کرونا بانک به این واحدها استمهال بدهد؛ چون صنعت نوپا و از پروژههای اول اقتصاد مقاومتی کشور هستند.
او بیان کرد: صنعت پرورش ماهیان در قفس بینیاز از آب شیرین است و از آب لب شور استفاده میکند، بدون استفاده از انرژی برق، ذخیره آب شیرین و بدون تغییر کاربری زمین بوده و این ظرفیت، مغفول مانده است.
این فعال اقتصادی با اشاره به گرانی نهادهها، از کیفیت پایین این نیاز غذایی در صنعت پرورش آبزیان گفت و تصریح کرد: چون قیمت نهاده بالا رفته است و بخاطر اینکه غذای اقتصادی تولید کنند، کیفیت نهادهها پایین آمده است. از نظر فنی همیشه نمیتوانیم در دریا حاضر باشیم بنابراین باید بهترین کیفیت غذا را به ماهی بدهیم.
گلپور ادامه داد: به همین دلیل بوده است که برای نخستینبار زنجیره ارزشی را راه انداختیم که تمام حلقههای مورد نیاز پرورش ماهیان در قفس را پوشش بدهد و در حال انجام تولید قراردادی هستیم.
او تصریح کرد: برای امسال قرار است که طرحهای پرورش ماهی در قفس در مازندران بهواسطه تولید قراردادی با شرکت قفس گستران کاسپین که بازار آن را در اوراسیا و روسیه ایجاد کرده است، صورت بگیرد و آمادگی داریم که تمام پروژه را به صورت تولید قراردادی انجام بدهیم.
انتهای پیام/۱۰۰۱/آزاده بابانژاد
برچسبها :
