به گزارش آوای خزر از شهرستان ساری، پناهگاه حیات وحش میانکاله در فصل زمستان‌گذرانی پرندگان مهاجر پُر از شور و حیات است، طی سرشماری سال گذشته که معمولا نیمه دی‌ماه انجام می‌شود، 350 هزار قطعه انواع پرندگان آبزی، کنارآبزی و خشک‌زی در این پناهگاه استقرار یافتند.
مجموعه تالاب‌های لپو و پلنگان زاغمرز نیز در نزدیکی همین پناهگاه سالانه برحسب آب و هوا و شرایط زیستگاه‌های مبدأ و رویدادهایی که در مسیر پروازی پرندگان مهاجر رخ می‌دهد؛ در زمستان میزبان 2 تا 5 هزار بال انواع پرندگان بومی و غیربومی است، این تالاب در واقع متعلق به 12 طایفه ساکن زاغمرز است که دست دوستی به طبیعت داده‌اند و این تالاب را به یکی از زیباترین و امن‌ترین تالاب‌های ایران تبدیل کرده‌اند.
جمال ابوطالبی عبدالملکی عضو شورای اسلامی و مدیر انجمن دوستداران محیط زیست سبز زاغمرز است که سالهاست در میانکاله و تالاب‌های لپو زاغمرز به فعالیت‌های زیست‌محیطی مشغول است. او صبح امروز در گفت‌وگو با خبرنگار آوای خزر یادآور می‌شود که حفاظت چندین ساله جامعه محلی و به‌ویژه تشکل زیست‌محیطی انجمن دوستداران محیط زیست زاغمرز از پرندگان مهاجر و حیات وحش آب‌بندان بزرگ لپو خصوصاً قوهای گنگ و فریادکش مهاجر این اکوسیستم آبی، بر دوستداران طبیعت و مسئولان حوزه محیط زیست پوشیده نیست.
این فعال مدنی اشاره دارد که در سال گذشته فعالیت و حفاظت از پرندگان مهاجر به‌دلیل اتخاذ تصمیماتی از سوی سازمان حفاظت محیط زیست با چالش‌هایی از سوی شکارچیان روبه‌رو و نهایتاً منجر به ایجاد وقفه در انجام وظایف و فعالیت‌های دوستداران محیط زیست، جامعه محلی و انجمن دوستداران محیط زیست سبز زاغمرز شده بود.
ابوطالبی گریزی به سال 91 و موضوع حفاظت از قوهای مهاجر می‌زند - که پس از سالها دوباره به مأمن اصلی خود یعنی تالاب میانکاله و لپوی زاغمرز بازگشتند- و از آغاز اقدامات حفاظتی توسط انجمن و اهالی می‌گوید، زمانی‌که بیش از ۱۱۰۰ (هزار و صد) قطعه قو به‌همراه تعداد بی‌شماری مرغابی و چنگر ازجمله انواع پرندگان نادر و کمیاب و در معرض خطر تحت پوشش، محافظت و تغذیه قرار گرفت که این روند هرساله استمرار یافته است.
مدیر انجمن دوستداران محیط زیست سبز زاغمرز، در این بین از کمک‌های بی‌دریغ مردم منطقه و نیز تیم نجات حیات وحش ایران و جناب آقای یکتانیک(الله قلی) قدردانی می‌کند و اظهار می‌دارد که امسال نیز همراه با ورود پیش‌قراولان قوهای مهاجر، از سوی اداره‌کل سازمان حفاظت محیط زیست مازندران و با تصمیم دکتر ابراهیمی مدیرکل، و پیگیری رییس اداره محیط زیست شهرستان بهشهر، 2 تن از محیطبانان دلسوز آن اداره(آقایان یاسمی و عموزاد) ماموریت یافتند که در لپوی زاغمرز مستقر شده و به حفاظت و مراقبت از این پرندگان زیبای مهاجر و میهمانان طبیعت منطقه مشغول شوند.
او این تصمیم را یک اتفاق مبارک توصیف و بیان می‌کند: انجمن دوستداران محیط زیست زاغمرز از اهالی دوستدار طبیعت و نیز شکارچیان فهیم انتظار دارد همراهی و حمایت خود را از این اقدام زیست‌محیطی، خیرخواهانه و خداپسندانه دریغ نکنند تا امسال نیز همچون سال‌های گذشته شاهد حضور پُررنگ این مخلوقات زیبای الهی در لپوی زاغمرز و در دامان طبیعت بکر این دیار باشیم.
به گزارش آوای خزر، مجموعه تالابی یا آب‌بندان لپو زاغمرز واقع در ضلع شمالی بهشهر، منطقه شکار ممنوع است، مساحتی به وسعت 150 هکتار دارد که در برخی مراجع رسمی اشتباهاً 950 هکتار عنوان شده و باید اصلاح شود. جمعیت اصلی مهاجر به این تالاب زیبا خوتکا، اردک سرسبز، انواع حواصیل، چنگر و قوهای گنگ هستند.
معمولاًسالانه 400 بال قوی گنگ وارد تالاب بین‌المللی لپو زاغمرز می‌شوند و تا اوایل تابستان در این ذخیره‌گاه زیست‌کره می‌مانند. سالانه 7 هزار قطعه پرنده زمستان‌گذران در 40 گونه که بیشتر از اردک‌سانان هستند وارد لپو زاغمرز می‌شوند.
حضور پرندگان در این زیستگاه، براساس فاکتور زیستی و تابع متغیرهای محیطی و در واکنش به شرایط زیستی مبدأ و مسیرهای فرود است. در هر حال، تالاب لپو زاغمرز با دوستدارن طبیعتی که صادقانه برای حفاظت از آن فعالیت دارند، الگوی مناسبی از احترام انسان به طبیعت است.
اخبار مازندران
انتهای پیام/ 1354
