
سهشنبه است، روز ملاقات عمومی. در حال نوشتن خبر هستم که روابط عمومی یکی از فرمانداریهای مازندران تصاویری از ملاقات عمومی فرماندار به همراه شرح مختصری از دیدارها را برایم ارسال کرده است.
کنجکاو شدم برای خواندن پیام. خواندم؛ حرفی برای گفتن نداشت، اما تا دلتان بخواهد تصاویر حرف داشتند.
روز ملاقات عمومی، روزی برای دیدار مردمی و چهره به چهره، روزی برای صحبتهای رو در رو و چشم در چشم.
یک میز بزرگ بین ملاقاتکنندگان و آقای فرماندار فاصله انداخته است. شباهتی به میز خدمت ندارد! نماینده عالی دولتِ یک جایی! پشت میز خودش روی صندلی چرخدار نشسته است.
سهشنبهها روز ملاقات عمومی است آقای فرماندار! از صندلیات دل بکن. کنار مردم بنشین. فاصله را کم کن. بگذار ترس اربابرجوع از مدیر بریزد. بگذار حرفهایش را بدون لکنت بیان کند.
مدیر جهادی، مدیر مردمی است. خودت را تا سهشنبهای که در راه است، اصلاح کن.
به قول امام علی علیه السلام “پر و بالت را برای رعیت بگستران، با مردم گشادهرو و فروتن باش… “.
انتهای پیام/۱۰۰۱/