به گزارش آوای خزر، کسانی که با حیوانات یا با گوشت خام سر و کار دارند (مثلاً قصاب‌ها)، بیشتر از سایرین در معرض تب مالت هستند. هرچند تب مالت در بیشتر کشورها نادر است؛ اما می‌تواند خطرناک باشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار تب مالت شده باشید باید به پزشک مراجعه کنید. آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً می‌توانند این بیماری را درمان کنند. اما برخی از افراد طی سال مکرراً دچار تب مالت می‌شوند و دارودرمانی لزوماً این بیماری را برای همیشه از بین نمی‌برد.
برای کاهش ریسک ابتلا به تب مالت، از خوردن گوشت خام و محصولات لبنی غیرپاستوریزه اجتناب کنید. کسانی که با حیوانات یا بافت‌های حیوانی سر و کار دارند نیز باید حتماً لباس محافظ بپوشند.

انواع حیوانات می‌توانند به تب مالت دچار بشوند، از جمله:
. بُز
. گوسفند
. خوک
. گاو
. سگ
سپس انسان می‌تواند تب مالت را از حیوانات مبتلا بگیرد.

باکتری تب مالت از راه‌های زیر منتقل می‌شود:
. گوارش (خوردن)
. استنشاق (تنفس کردن)
. تماس با یک زخم باز
به همین دلیل اگر زمان زیادی را نزدیک حیوانات سپری کنید، احتمال ابتلای شما به تب مالت بالاست. خطر ابتلا به تب مالت برای کسانی که با ادرار، خون و یا بافت حیوانات سر و کار دارند خیلی بیشتر است.
جفت حیوان نیز ممکن است به باکتری تب مالت آلوده باشد و اگر شما در وضع حمل حیوان دخالت داشته باشید ممکن است به تب مالت دچار شوید. خوشبختانه تب مالت به ندرت از طریق تماس‌های معمولی با حیوانات منتقل می‌شود.
افرادی که محصولات حیوانی را به صورت خام مصرف می‌کنند نیز در معرض ابتلا به تب مالت هستند. شیر و پنیر غیرپاستوریزه و همچنین گوشت خام می‌توانند دارای باکتری عامل تب مالت باشند.
در صورتی که شما لبنیات خام یا محصولات گوشتی از نواحی بخورید که تب مالت در آنجا شایع است، احتمال اینکه به تب مالت دچار شوید بیشتر است.
تب مالت به ندرت از انسان به انسان منتقل می‌شود اما از طریق شیر مادر یا تماس جنسی قابل انتقال می‌باشد. انتقال تب مالت بدون تماس با خون یا بافت آلوده، به ندرت روی می‌دهد.

علائم تب مالت در انسان مشابه علائم آنفلوانزاست که می‌تواند شامل موارد زیر شود:
. از دست دادن اشتها
. کمردرد
. لرز
. بی‌انرژی و سست بودن
. سردرد
. درد در ناحیه شکم
. درد در مفاصل
. تبی که می‌آید و می‌رود
. تعریق شبانه
. کاهش وزن

تشخیص تب مالت
در صورتی که علائمی مشابه علائم آنفلوانزا داشته باشید پزشک ممکن است تست‌های زیر را انجام دهد:
. کشت خون
. کشت ادرار
. کشت مغز استخوان
. تست مایع نخاعی
. تست آنتی‌بادی مربوط به تب مالت
در صورتی که علائمی مشابه علائم آنفلوانزا دارید و در معرض حیواناتی بوده‌اید که مشکوک به تب مالت هستند (نه لزوماً به تازگی)، به پزشکتان اطلاع بدهید. حتی اگر شما ماه پیش در تماس با حیوانات بوده‌اید ممکن است به تب مالت دچار باشید. اگر این اتفاق افتاده باشد، ممکن است یک هفته تا دو ماه طول بکشد تا علائم، خود را نشان دهند.

درمان تب مالت
تب مالت معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود. پزشک ممکن است هم ریفامپین و هم داکسی سایکلین تجویز کند. این داروها باید حداقل به مدت شش هفته مصرف شوند.

عوارض تب مالت
آنتی‌بیوتیک‌ها همیشه هم باکتری‌های عامل تب مالت را از بین نمی‌برند. پزشک ممکن است جهت درمان کامل، داروهای مختلفی تجویز نماید. در برخی موارد، باکتری‌ها با وجود درمان همچنان باقی می‌مانند.

اگر تب مالت با موفقیت درمان نشود می‌تواند عوارض زیر را ایجاد کند:
. آنسفالیت (التهاب مغز)
. اپیدیدیمیت (التهاب بیضه)
. ضایعاتی در استخوان‌ها و مفاصل
. اندوکاردیت (عفونت دیواره‌ی داخلی قلب)
. مننژیت (التهاب غشای اطراف مغز)
برخی از این عوارض می‌توانند مرگ‌آور باشند. خوشبختانه مرگ در اثر تب مالت نادر است. نرخ مرگ ناشی از تب مالت تنها دو درصد است. بیشتر افرادی که به تب مالت مبتلا می‌شوند زنده می‌مانند، خصوصاً اگر دچار عوارضی نشده باشند.

پیشگیری از تب مالت
بیماری تب مالت قابل پیشگیری است. برای کاستن از احتمال ابتلا به این بیماری موارد زیر را رعایت کنید:
. گوشت خام یا شیر و پنیر و بستنی غیرپاستوریزه مصرف نکنید.
. برای تماس یا حیوانات یا بافت‌های حیوانی از دستکش و عینک محافظ استفاده کنید.
. پیش از تماس با خون حیوان، هرگونه زخم باز روی پوستتان را کاملاً بپوشانید.
. زمانی که به حیوانات در وضع حملشان کمک می‌کنید دستکش و لباس محافظ بپوشید.
برای حیوانات واکسن تب مالت وجود دارد. اگر با حیوانات اهلی سر و کار دارید باید آن‌ها را برای تب مالت واکسینه کنید. اما برای انسان واکسن تب مالت وجود ندارد و به همین دلیل مهم است که اقدامات لازم برای محافظت از خودتان در برابر ابتلا به تب مالت را انجام دهید./تبیان

انتهای پیام/1005