آوای خزر  – آزاده بابانژاد: قرار بود ساماندهی خبرنگاران در مازندران انجام شود به این دلیل که بیشتر از سایر استان‌ها درباره این موضوع تاکید شده بود؛ اما تا امروز هنوز خبری نشده است.
 
روز خبرنگار که نزدیک می‌شود لیست بلند و بالایی به خانه مطبوعات استان ارسال می‌شود، یکسری اسامی به نام خبرنگار.

خوب که نگاه می‌کنی؛ از هر ۱۰ نفر شاید ۲ نفر واقعا کار خبری انجام بدهند و مابقی یا اشتباه آمده‌اند یا بازاریاب و دوست و آشنای مدیران مسوول هستند.

بدتر از آن زمانی است که عده‌ای فقط دو ماه پیش از روز خبرنگار و تا دو ماه پس از آن در چشم هستند و نام خود را خبرنگار گذاشته‌اند، آن‌ها البته مدعیان این صنف هم هستند. کپی اخبار استان و فاکتور‌های ریز و درشت روی میز مدیران بیشتر توسط همین خبرنگار نما‌ها انجام می‌شود.

فاجعه‌بار‌تر اینکه برخی از همین کپی‌ها، سر از جشنواره‌ها در می‌آورند، خبر و گزارش و یادداشت را یکی دیگر در یک شهر دیگر و گا‌ها استانی دیگر نوشته است و هدیه‌اش را یکی دیگر می‌برد!

ساماندهی خبر و خبرنگار برای خودش به پلیس و ناظر نیاز دارد، دیگر از دست وزارت فرهنگ و ارشاد و خانه مطبوعات کاری ساخته نیست؛ چون نشان داده‌اند که از “یقه سفیدها” می‌ترسند؟! شاید احتیاج به یک سازمان بین‌المللی بی‌طرف باشد.

پایان سخن اینکه برخی خبرنگاران و تاکید می‌کنم خبرنگاران هنوز هدیه روز خبرنگار امسال و سال قبل را دریافت نکردند. در حالیکه مدیر مسوول نام آن‌ها را چندباره به خانه مطبوعات ارسال کرده است و با وجود اینکه مدیران مسوول چندباره حق خبرنگاران خود را مطالبه کرده‌اند، اما خبری از پرداخت هدیه‌شان نیست.

انتهای پیام/۱۰۰۱/