آوای خزر- تحریریه:پروژه پل سه‌راه جویبار، سال‌ها در پیچ‌وخم وعده‌ها و بی‌عملی‌ها متوقف مانده بود؛ پروژه‌ای که قلب تپنده‌ی اتصال ساری به شرق مازندران است، اما تا همین چند ماه پیش، تنها ۱۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشت!
این پروژه بیش از ۱۰ سال بلاتکلیف بود و به دلیل کمبود اعتبارات و سوءمدیریت، پیشرفتی قابل توجه نداشت. با ورود رئیس کل دادگستری مازندران و صدور دستور پیگیری قضایی به پیمانکار، حرکت قابل توجهی برای تکمیل پروژه آغاز شد، اما تا پیش از انتصاب دکتر مهدی یونسی به استانداری، مشکلات متعدد همچنان روند پیشرفت را کند نگه داشته بود. پس از انتصاب استاندار جدید و با صدور دستورات قاطع و هماهنگی دستگاه‌ها، پروژه از حالت رکود خارج شده و سرعت گرفته است.
اما با روی کار آمدن دکتر مهدی یونسی به‌عنوان استاندار مازندران، ورق برگشت.
استانداری باتجربه، پیگیر و میدانی که در نخستین ماه‌های مسئولیتش، با ایجاد هماهنگی میان وزارت راه، پیمانکار، قوه قضاییه و دستگاه‌های خدمات‌رسان، پروژه‌ای متوقف‌شده را از حالت کما خارج کرد؛ حالا در کمتر از ۶ ماه، طرح به پیشرفت بیش از ۶۰ درصدی رسیده و امید برای بهره‌برداری تا پایان تابستان، زنده شده است.
در این مدت، معاون وزیر راه و استاندار تأکید کرده‌اند پیمانکار باید سه شیفت و حتی شبانه‌روزی کار کند تا پروژه به موقع بهره‌برداری شود. همچنین شهرداری ساری به عنوان عضو موثر در تسهیل تعاملات بین نهادها برای پیشرفت پروژه مشارکت داشته است.
اما در این قطار شتاب‌گرفته‌ی توسعه، هنوز یک «تایر کم‌باد» هست که سرعت همه را پایین آورده: آقای تنها!
مدیری که نامش با توقف، تعلل و وعده‌های فراموش‌شده گره خورده است. مدیری که نه‌تنها سهم خود را در اجرای پروژه ایفا نکرد، بلکه درست در میانه‌ی عملیات اجرایی، چمدان بست و راهی سفر شد!
فراموش نکرده‌ایم که در جلسه رسمی با حضور رئیس کل دادگستری مازندران، قول داد هزینه جابه‌جایی لوله‌ها را ظرف یک هفته پرداخت کند، اما به‌جای پرداخت، سفر خارجی را انتخاب کرد! این وعده بی‌عمل، بیش از ۴ ماه است که پروژه چهاربانده کلاردشت را متوقف نگه داشته است؛ جایی که تعلل این مدیر باعث شده بهترین روزهای کاری و فصل مناسب راهسازی از دست برود و آب و هوای کلاردشت پس از تابستان، مانع فعالیت عمرانی شود.
در پروژه کلاردشت، بخشی از عملیات جابجایی لوله‌ها انجام شده، اما اجرای دستور مستقیم استاندار برای آسفالت یک باند از مسیر، همچنان به‌دلیل تعلل مجموعه تحت مدیریت آقای تنها، متوقف مانده است.
علاوه بر این، پل بزرگ پل سفید نیز به دلیل همین تعلل و سوءمدیریت «تنها» متوقف مانده و پروژه‌های تقاطع غیرهمسطح نکا و بهشهر نیز همچنان بلاتکلیف هستند و توقف آن‌ها نتیجه مستقیم عملکرد ناکارآمد این مدیر است.
برخی نمایندگان مجلس نیز از حضور کم‌رنگ این مدیر در مرکز و شرق استان گلایه‌مندند؛ موضوعی که ناشی از اقامت خانواده‌اش در استان فارس و پروازی بودن رفت‌وآمدهایش به مازندران عنوان شده است. این فاصله و عدم استقرار کامل، عملاً نظارت میدانی، پیگیری پروژه‌ها و پاسخ‌گویی به مطالبات مردم را با اختلال مواجه کرده و یکی از عوامل کندی در روند اجرای طرح‌های عمرانی استان محسوب می‌شود.
آیا چنین مدیری شایسته ادامه کار در مسیر پرشتاب توسعه است؟
امروز مازندران یک فرصت تاریخی در مسیر جهش زیرساختی دارد. استاندار، قوه قضاییه، پیمانکار، رسانه‌ها و افکار عمومی، هم‌مسیر شده‌اند. اما آیا وقت آن نرسیده که تنها چرخ کندکننده این قطار، از مدار خارج شود؟
انتهای پیام/
