آوای خزر- حمزه خلیلی واوسری: از روزی که برخی از دلاوران مدافع وطن، پس از سال‌ها دفاع از سرحدات کشور در جنوب و غرب، بدون پلاک و تنها با استخوان‌های استوار به وطن برگشتند و جایجای ایران شد، آرامگاه که نه، عبرت سرای و عزتگاه شهدای گمنام، کلمه “گمنام” به شکل خیلی ویژه وارد ادبیات سیاسی و فرهنگی کشور شد و این عزیزان چنان برای مردم ایران عزیز بودند که نام مدافعان امنیت کشور و مردم، یعنی ” سربازان گمنام” در سایه عظمت شهدا – البته با افتخار- ماند و زیباتر اینکه پسوند نازنین “امام زمان (عج) “ هم به خاطر شمولش در فرهنگ شیعی و ایرانی، هر دو گروه را زیر چتر قداست خویش داشت و دارد.
مطلبم در مقام قیاس این دو گروه نیست که هرکدام به خاطر نقشی که در گذشته و حال و حتی آینده ایران عزیز داشتند و دارند و خواهند داشت، جایگاه ویژه‌ای دارند و آنچه مرا برآن داشت، برای این تیتر و عنوان، دست به قلم ببرم، جدیت سربازان گمنام امام زمان در مازندران برای مقابله با ناهنجاری‌های مدیریتی- آری ناهنجاری- است که متاسفانه با سوء استفاده از عناوین انتخابی و انتصابی، دست به همیان بیت المال و جیب مردم کردند و فکر می‌کردند که هیچ چشمی حتی چشم خدا نیز نمی‌بیند که چگونه مال اندوزی می‌کنند؛ اما نمی‌دانستند که چشم‌های تیزبین سربازان گمنام امام زمان از همان نخستین روز‌های پست‌ها و مقام ها، آنان را زیر نظر داشت و اگر تا این مدت سکوت می‌کردند، حتماً برای دادن فرصت به آنان بود تا شاید توبه کنند و دست از چپاول اموال مردم بردارند؛ اما دریغ و صد افسوس که “توبه گرگ مرگ است” و سربازان گمنام امام زمان با علم به این و پس از بررسی‌های کامل؛ وارد میدان شدند.
باید از سویدای دل به این عزیزان دست مریزاد گفت که جلوی این همه دزدی‌ها را گرفتند تا همه مدیران و مسئولان مازندران در هر پست و مقامی که هستند، به یاد داشته باشند که اینجا ایران است، سرزمین دلاوران و کشور شهدای گمنام.
انتهای پیام/۱۰۰۰
