… و اما درتفسیر رمضان که آن را ظاهری و باطنی است. ظاهر رمضان، نخوردن ، نیا شامیدن و رعایت اعمال روزه داری است. اما باطن رمضان آثاری است که از روزه داری حاصل می گردد. در اینجا مولانا تعبیر زیبایی از این بهره معنویِ حاصل از روزه داری دارد و تعبیر آن این است که: شما از شر شیطان نفس رها شده و با فرشتگان که نشانه ای از پاکی وصداقت است نزدیک می شوید. ایام ظاهری رمضان که در طول یک ماه قمری تجلی می یابد به اتمام می رسد. زیرا ایام بقا ندارد اما کسب معرفت از این یک ماه باقی و ابدیست.
لسان الغیب شمس الدین محمد حافظ شیرازی فرماید: بیا که تُرک فلک خوان روزه غارت کرد/ هلال عید بدور قدح اشارت کرد/
ثواب روزه و حج قبول آنکس برد/ که خاک میکده عشق را زیارت کرد
تُرک فلک بی رحم است، ماه و سال و قرن و عمر را می برد و اصلا همه چیز را کهنه و فرسوده می سازد . اما کسی به سعادت و معنویت ماه رمضان می رسد که در این ماه، زنگارها از قلبش زدوده و ممتازشود تا آینه اش غماز شود و از تمنیات و مشتبهات و آرزوهای بی حاصل دوری گزیند. با خود ، با خدا و با مردم صادق گردد و راستی و درستی پیشه کند. در یک کلام؛ اگر فقط خدا را بندگی نماید چنین کسی به ثواب حج قبول می رسد حتی اگر به مکه نرفته باشد. لذا کسب معرفت را تُرک فلک نمی تواند غارت نماید.
آنچه از مکتب دین و از خرمن پرخیر و برکت روزه و نماز تعبیر می شود کسب اخلاق و معنویت است. وهم چنین یکی از مهم ترین دستاوردها برای روزه دار مومن، کسب معرفت، فضیلت و رعایت اخلاق اجتماعی وخانوادگی است که در طول یک ماه ممارست وتمرین حاصل می شود.
آنچه از مراتب فوق بر می آید این است که ماه رمضان، ماه خود سازی وتهذیب نفس و زدودن زنگارهای درون و نزدیکی به خداست. در چنین شرایطی، آدمی در تلاش است تا از اندیشه، اعمال، افعال، گفتار ناپسند و غیر رضای پروردگار اجتناب نماید و اینجاست که وجودش سبب خیر، رحمت و آرامش و الفت میان دیگران می گردد.
اما آن چه نگارنده این سطور را بر آن داشت که در این باب اشارتی بنماید، به اتفاق روز قدس از سوی کسانی باز می گردد که قطره وار و کوچک اگر چند از دریای خروشان مردم شریف و روزه دار تهران بودند اما از دریا نبودند و از بحر معانی ماه صیام، مروارید فضیلت صید نکردند و آن توهین آشکار و برخورد غیر اخلاقیِ ناشایستِ غیر عقلی، غیر عرفی و غیر دینی را بنام دین با نماینده اکثریت همان مردم روزه داری نمودند که در گرمای تابستان و با دهن روزه در حال ادای وظیفه دینی – ملی و اخلاقیشان یعنی دفاع از ملت مظلوم و مبارز فلسطین بوده اند – با رئیس جمهور محبوب مردمی که هنوز این احساس را دارند که اثر مرکب انگشتشان در روز ۲۹ اردیبهشت ۹۶ همچنان تازه و با قی است.
آب بزن چشم هوسناک را/ با نظر پاک ببین پاک را/ آنکه در این پرده، گذر یافتست/ چون سحر از فیض نظر یافتست
انتهای پیام/
