یکی از پرسش‌هایی که ممکن است برای بسیاری افراد پیش بیاید، این است که آیا خرید جهیزیه، وظیفه دختر است یا خیر؟

 

برای پاسخ به این پرسش، باید بگوییم با نگاه کردن به گذشته، به این نتیجه می‌رسیم که عرف بر این بوده است خانواده دختر، جهیزیه را تهیه کنند؛ اما اگر به قانون و دین نگاهی بیاندازیم، خواهیم دید که تهیه جهیزیه، نه‌تنها از وظایف زن نیست، بلکه یکی از وظایف مرد به‌شمار می‌آید.

 

در ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، نفقه به این صورت تعریف شده است: نفقه عبارت است از همه نیاز‌های متعارف و متناسب با وضعیت زن، از قبیل مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل، هزینه‌های درمانی، بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به‌واسطه نقصان یا مرض.

 

با استناد به این ماده می‌توان به قطعیت گفت که تهیه جهیزیه، از جمله وظایف مرد است.

 

 

همان‌طور که گفته شد، مالکیت همه وسایلی که زن به خانه می‌آورد، برای زن است. مرد تنها اجازه استفاده از این لوازم را دارد. مرد نمی‌تواند مالکیت آن‌ها را داشته باشد. این یعنی مرد اجازه فروش هیچ‌یک از وسایل را ندارد و در صورتی‌که این کار را بدون رضایت همسر خود انجام دهد، مرتکب جرم شده است. در این شرایط، زن می‌تواند از راه قانون و مراجع کیفری، علیه همسر خود شکایت کند.

 

طرح دعوا می‌تواند با عنوان خیانت در امانت یا فروش مال غیر، صورت گیرد. علاوه بر موضوع فروش جهیزیه، چنان‌چه مرد اقدام به تخریب جهیزیه همسر خود کند، مجرم شناخته می‌شود و باید مسئولیت عواقب کار خود را بپذیرد.

 

تخریب عمدی اموال خانه به‌دست مرد، قابلیت پیگیری کیفری دارد. قانون در این شرایط نیز مجازاتی برای مرد در نظر می‌گیرد که به‌طور معمول، شامل حبس بین ۶ ماه تا ۳ سال است.

 

زمانی‌که مرد اقدام به فروش جهیزیه همسر خود کند، زن این امکان را دارد با طرح دعوای استرداد، همسر خود را مجازات کند. دادگاه در این شرایط، نشستی را تشکیل می‌دهد تا به موضوع رسیدگی شود. در نشست دادگاه، زن باید سیاهه جهیزیه یا همان فاکتور خرید لوازم خود را داشته باشد تا برای قاضی محرز شود که زن، مالک این وسایل بوده است.

 

پس از آن، اگر ادعای زن از طرف مرد مورد قبول قرار گیرد، او موظف خواهد بود تا همه لوازم فروخته شده را بازگرداند.