آوای خزر جعفر خلیلی: در روزگاری که واژه «نقد» به‌راحتی در زبان بسیاری جاری می‌شود، گاه دیده می‌شود که به‌جای شفاف‌سازی و راهگشایی، بذر تفرقه، تخریب و ناامیدی افشانده می‌شود. جعفر خلیلی در یادداشت تازه خود می‌نویسد: «مدتی است در فضای مجازی و برخی روزنامه‌ها با ادعای سازندگی، مطالبی منتشر می‌شود که نویسندگان آن، در مقام تحلیل‌گر و ناصح، به نام نقد، شخصیت‌ها را با شدیدترین لحن‌ها می‌کوبند و از واژه‌هایی استفاده می‌کنند که بوی تعفن و نفرت می‌دهد».
او در ادامه تأکید می‌کند: «نقد در لغت، یعنی تمییز سره از ناسره و انتخاب بهین چیزها؛ اما آنچه در برخی قلم‌ها دیده می‌شود، با این تعریف فاصله دارد. آنها با تکیه بر ذوق و سلیقه شخصی، به جای نقد منصفانه، داوری‌های نادرست را مبنای تخریب افراد می‌سازند».
مرز نقد و تخریب را بشناسیم
خلیلی با اشاره به پیامد‌های این رفتار‌ها می‌نویسد: «این‌گونه تخریب‌ها نه تنها ذهن جامعه را مشوش می‌کند، بلکه با سندسازی و انتشار اخبار جعلی، امید مردم به خدمتگزاران واقعی را نشانه می‌گیرد. برخی از این افراد، آگاهانه و برای مطامع شخصی دست به تخریب می‌زنند و گروهی دیگر برای عقب نماندن از رقبا، زبان به تهمت و افترا می‌گشایند».
او در پایان می‌نویسد: «بیاییم از حقیقت نهراسیم. آیینه تاریخ همه چیز را روشن خواهد کرد و در روزی که پرده‌ها کنار می‌رود، هر کسی با پرونده اعمال خود روبه‌رو خواهد شد».
انتهای پیام/
برچسب‌ها:
