به گزارش آوای خزر، دبیرکل سازمان ملل به شرح وضعیت کنونی زنان در این روزهای کرونایی نیز پرداخت و گفت: «شیوع ویروس کرونا دنیای ما را وارونه کرده است. فراتر از خود ویروس، واکنش‌ها، تأثیر اجتماعی و اقتصادی نامتناسب و مخربی بر زنان و دختران داشته است.
این ویروس در حال تعمیق نابرابری‌های موجود، از‌جمله نابرابری جنسیتی است. در‌حال‌حاضر شاهد تغییر در دهه‌ها پیشرفت محدود و شکننده برابری جنسیتی و حقوق زنان هستیم و خطر از‌دست‌دادن یک نسل یا بیشتر از این دستاوردها را حس می‌کنیم. از همان آغاز، زنان در خط مقدم پاسخ‌ها بوده‌اند.
به‌عنوان کارکنان مراقبت‌های بهداشتی، معلمان، کارمندان و مراقبان در خانواده‌ها و جوامع خود. بین ۷۰ تا ۹۰ درصد از کارکنان بهداشت و درمان زن هستند؛ اما حقوق و شرایط آنها اغلب نمی‌تواند منعکس‌کننده نقش نجات‌بخش آنان باشد. تجهیزات حفاظتی شخصی اغلب متناسب با یک مرد ساخته می‌شود؛ درحالیکه زنان مراقبت‌کننده ممکن است بیشتر در معرض خطر عفونت باشند و کمتر از ۳۰ درصد از جایگاه‌های تصمیم‌گیری در بخش بهداشت در اختیار زنان قرار می‌گیرد. این واقعیت است که اکثر زنان در سراسر جهان به طور غیر‌رسمی استخدام می‌شوند. بسیاری از این افراد، بدون درآمد منظم و فاقد هرگونه امنیت اجتماعی هستند که حالا با این بیماری همه‌گیر ناامنی مالی نیز به آن اضافه شده است.
این بیماری همه‌گیر سبب شده تا بحران کار و مراقبت‌های بدون حقوق – با تعطیلی مدارس و نیازهای افراد مسن – افزایش یابد؛ مسئولیت‌هایی که به طور نامتناسبی بر‌عهده زنان است. همچنین از سرتاسر جهان درباره افزایش ناگهانی خشونت‌های مبتنی بر جنسیت گزارش‌های نگران‌کننده‌ای منتشر شده؛ زیرا بسیاری از زنان در ارتباط با آزارگرهای خود هستند؛ درحالیکه نهادهای پشتیبانی تعطیل شده‌اند. به طور خلاصه همه‌گیری، موانع درخور‌توجهی را که زنان در دستیابی به حقوق خود و تحقق توانایی‌های خود با آنها روبه‌رو هستند، آشکار کرده و افزایش داده است.
پیشرفت‌هایی که این روزها از دست رفته است، شاید تا نسل‌ها جبران نشود؛ مثلا ما از شیوع ابولا در آفریقای غربی می‌دانیم که وقتی دختران نوجوان مدرسه را ترک می‌کنند، ممکن است دیگر برنگردند.
امروزه میلیون‌ها دختر نوجوان در سراسر جهان از چرخه آموزش و تحصیل خارج شده‌اند و گزارش‌های نگران‌کننده‌ای از افزایش حاملگی‌های نوجوانان در برخی کشورها وجود دارد. هر‌یک از این مسائل یک بحران در درون یک بحران است.
مرگ‌ومیر مادران بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۷ تقریبا ۴۰ درصد کاهش یافته است؛ اما نشانه‌هایی وجود دارد که به دلیل همه‌گیری، به‌ویژه در کشورهای درگیر بحران، دوباره این نرخ‌ها در حال افزایش است. در‌حال‌حاضر آمارها نشان می‌دهد زنان و دختران به دلیل تغییر جهت بودجه و خدمات بهداشتی رنج می‌برند. این وظیفه دولت‌هاست که اطمینان حاصل کنند زنان و دختران به خدمات دسترسی پیدا می‌کنند»./شرق
انتهای پیام/۱۰۰۵
