سعید منصوری- آوای خزر: استان مازندران در حال حاضر میزبان ۴۲۵ سمن دارای مجوز است که از این تعداد، تنها ۱۳۱ سمن فعال باقی مانده‌اند. به گفته مجتبی کواکبیان، بخشی از مشکلات و کاهش فعالیت سمن‌ها به کم‌توجهی برخی دستگاه‌های اجرایی بازمی‌گردد. وی تأکید کرد که گاهی انگیزه‌ای که باید در یک NGO وجود داشته باشد، از فعالان گرفته می‌شود و مانع فعالیت آن‌ها می‌شود.
روز تشکل‌ها؛ کم‌توجهی و نادیده‌گرفتن فعالان اجتماعی
کواکبیان با اشاره به نام‌گذاری ۲۲ مرداد به عنوان روز تشکل‌ها و مشارکت اجتماعی، گفت: «انتظار داشتیم این روز در تقویم کاری استان جدی گرفته شود، اما متأسفانه نه در سطح شهرها و نه در شهرستان‌ها شاهد اطلاع‌رسانی یا برگزاری مراسم گرامی‌داشت نبوده‌ایم. حتی یک پیام تشکر ساده هم از سوی دستگاه‌های مرتبط دیده نمی‌شود، در حالی که سمن‌ها در حوزه‌های بهداشت و درمان، محیط زیست، کسب‌وکار و مدرسه‌سازی نقش‌آفرینی جدی دارند.»
وی افزود: «یکی از مشکلات جدی این است که وقتی یک سمن دارای پروانه فعالیت برای پیگیری مسائل مردم به یک مسئول مراجعه می‌کند، ساعت‌ها پشت در می‌ماند یا وقت ملاقات داده نمی‌شود. این نوع برخورد انگیزه لازم را از فعالان اجتماعی می‌گیرد. اگر واقعاً کاهش آسیب‌های اجتماعی در دستور کار مسئولان باشد، باید سمن‌ها را به رسمیت بشناسند و فضا برای حضورشان در مراکز دولتی باز باشد.»
سمن‌ها؛ بازوی توانمند کاهش آسیب‌های اجتماعی
با وجود این مشکلات، کواکبیان به موفقیت استان در حوزه تشکل‌ها اشاره کرد و گفت: «خوشبختانه استان مازندران در سال گذشته رتبه اول کشور را در حوزه تشکل‌ها کسب کرد و بیشترین آمار سمن به نسبت جمعیت در مازندران ثبت شده است. مردم استان عاطفی، پای‌کار و مشارکت‌جو هستند و حالا مسئولان باید به این بلوغ برسند که سمن‌ها بازوی توانمندی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی و حل مشکلات جامعه هستند.»
