آیا حفظ فاصله ۲ متری برای پیشگیری از انتقال کرونا کافی است؟
به گزارش آوای خزر، به نقل از وب‌ام‌دی، پژوهشگران دانشگاه آکسفورد و انستیتو تکنولوژی ماساچوست (ام‌آی‌تی) در این بررسی دریافتن که قطرک‌های تنفسی ایجاد شده به علت سرفه کردن، عطسه کردن یا آواز خواند ممکن است فقط در چند ثانیه به فاصله ۸ متری برسند.
دستورالعمل رعایت فاصله ۲ متری بر اساس یک سناریوی بسیار ساده‌سازی شده است که فقط چگونگی انتقال قطرات بزرگ یا قطرات کوچک هواپخش تنفسی را در نظر می‌گیرد، و عوامل دیگر به حساب نمی‌آورد.
اما انتقال ویروس‌ها پیچیده‌تر از اینها است. این انتقال به طیفی از قطرک‌ها در اندازه‌های متفاوت و فعالیتی که این قطرک‌ها وارد هوا کرده است، بستگی دارد.
این پژوهشگران بررسی‌های منتشرشده‌ای را بازبینی کردند که میزان فاصله‌ای که قطرک‌های تنفسی حاوی ویروس کرونا و نیز سایر ویروس‌ها در شرایط متفاوت می‌پیمایند، ارزیابی کرده بودند.
آنها بر اساس یافته‌هایشان الگوی بهتری را برای راهنمایی درباره فاصله‌گیری اجتماعی پیشنهاد می‌کنند. این راهنما باید شرایط ی مانند اینکه تعداد افراد جمع‌شده چقدر هستند، فاصله بین افراد در چه حدی است و آیا افراد ماسک زده‌اند یا نه را در نظر بگیرد.
با توجه به این راهنما در محیط سربسته با تهویه ناکافی که افراد در آن فریاد می‌زنند یا آواز می‌خوانند و ماسک هم نزده‌اند، شرایطی پرخطر شمرده می‌شود. اما فضای باز با تهویه کافی، با تراکم کمتر افراد، که افراد حاضر در آن ساکت هستند و ماسک زده‌اند، کم‌خطر است.
بنابران در شرایط پرخطر نیاز به محافظت بیشتر وجود دارد و در شرایط کم‌خطر آزادی عمل افراد بیشتر است و حتی ممکن است بتوان در برخی موقعیت‌ها به وضعیت «طبیعی» بازگشت.
بنابراین بهترین فاصله‌گیری اجتماعی به عوامل بسیاری بستگی دارد که در مجموع خطر انتقال ویروس را تعیین می‌کنند.
بنابراین دستورالعمل‌هایی که در این باره منتشر می‌شود باید این تفاوت در شرایط را در نظر بگیرند و راهنمایی روشنی درباره فعالیت‌هایی که بیشترین خطر را دارند،
کارشناسان می‌گویند باید به خطر انتقال ویروس کرونا مانند دود سیگار فکر کرد. موقعی که موضوع استنشاق دود سیگار مطرح است، کاملا مشخص است که باید به فاصله‌ای بیش از ۲ متر فکر کرد.
در مجموع فضاهای سربسته از فضاهای آزاد خطرناک‌تر هستند. هر چه قطرک‌ها کوچکتر باشد، تا فاصله دورتری منتشر می‌شوند. همچنین نوع فعالیت افراد، حرکت هوا درون اطاق، رطوبت هوا و مدت بودن فرد در اطاق هم مهم است. بالاخره اینکه «بار ویروسی» یعنی میزان ویروسی که در راه‌های هوایی افراد دچار عفونت وجود دارد و از فردی به فرد دیگر متفاوت است، باید در نظر گرفته شود.
بنابراین برای میزان فاصله‌گیری جسمی‌تان از دیگران باید همه این چیزها در نظر بگیرد. اگر افراد ماسک زده باشند، در حال فریاد زدن نباشند، علائم بیماری را نداشته باشند، ماسک‌هایشان را برندارند و تهویه خوبی در اطاق وجود دارد، ممکن است فاصله‌گیری ۲ متری کافی باشد.
