آوای خزر – آزاده بابانژاد: دومین نشست کارگروه آلودگی هوای مازندران به مدیریت عبدالرضا دادبود معاون عمرانی استاندار و دبیری حسینعلی ابراهیمی کارنامی مدیرکل محیط زیست استان در سالن شماره دو استانداری برگزار شد.
ابراهیمی که دو ماه از انتصابش میگذرد و البته سابقه مدیرکلی در این سمت را هم داشته، با یادآوری اینکه قبلا این نوع نشستها برای رسیدگی به وضعیت آلودگی در هشت کلانشهر برگزار میشد و حالا مازندران به آن اضافه شده و دیر نیست که گلستان هم به آنها بپیوندد؛ اشارهای به یک کانون طبیعی متأثر از دستاندازیهای ناصواب انسانی داشت که مستعد ایجاد آلودگی است، یعنی اگر به آن توجه نشود، دیگر خبری از زیستمندانش نیست و یک اکوسیستم منحصربهفرد را از دست خواهیم داد و جای آن کانون آلودگی و ریزگرد را خواهیم داشت.
میانکاله با استعداد کانون آلودگی!
حسینعلی ابراهیمی کارنامی از میانکاله گفت و ۵ هزار حلقه چاه آب عمدتا غیرمجاز که ۹۰ میلیون مترمکعب حقآبه تالاب و خلیج میانکاله را در این حوضه آبریز میبلعند و نمیگذارند به دل این زیستکره برسد، در پناهگاهی که بهشت پرندگان ایران است و اختلاط آب شور و شیرین و لبشوری آن زبانزد بود و حالا کیفیت زیستگاه دستخوش تغییراتی شده که با، اما و اگرها همراه است.
او این را هم اضافه کرد که آلودگیهایی از سمت صحرای ترکمنستان و خشکیهایی در تالابهای کمیشان گلستان نیز در تشدید وضعیت رو به وخامت میانکاله تأثیرگذار است و البته جای خوشحالی گذاشت که با پیگیری رسانهها و مطالبهگری تشکلهای مدنی حالا ذیل ستاد ملی یک کارگروه تخصصی برای خلیج گرگان و میانکاله داریم که مصوبات خوبی داشته، اما خوشحالی تا همینجا بوده و در عمل اتفاقات خوبی نیفتاد؛ مثلا یک عده اصرار داشتند که با لایروبی کانال آشوراده میتوان این وضعیت را مدیریت کرد که بعد دیدیم حتی تختهها و چوبآلاتی که استفاده شده بود را بردند و رسوبگذاری هم در کمتر از دو سال شکل گرفت و عملا آنچه در طرح لایروبی دیدیم؛ حالا از حیز انتفاع خارج شده است.
گرچه از نظر این مسئول، لایروبی آشوراده سطح دریاچه و تالاب را افزایش نداد، اما در کیفیت آب موثر بود. ابراهیمی یادآور شد: محیط زیست مازندران مصر بود که بهترین راه نجات احیای خلیج یا تالاب با پمپاژ آب از ضلع غربی به شرقی تالاب و دو حاشیه شمالی و جنوبی اتفاق میافتد.

خشکی در ۳۰ درصد خلیج و تالاب میانکاله
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران این را هم اضافه کرد که ۱۵ هزار هکتار از وسعت ۴۴ هزار هکتاری خلیج و تالاب میانکاله خشک شده است و باید به سرعت در بحث کارکرد و سیاستگذاریها در یکی از بهترین محیطهای طبیعی و البته مستعد ایجاد آلودگی یعنی تالاب میانکاله دست به کار شد.
او از بخش شرقی مازندران هم گفت که سالانه ۶.۵ میلیون مترمکعب کسری آب زیرزمینی دارد و توصیه کرد که کشتهای آببر مانند برنج و صیفی که خیلی با آمایش سرزمینی آن مطابقت ندارد، مدیریت و به مرور زمان حذف شود.
کمآبی در رامسر
او همچنین از کمبود منابع آبی گفت؛ اینکه ۱۳ بهمن امسال به رامسر رفته بود و آنجا در شهری که بیش از ۱۰۰۰ میلیمتر بارش دارد، اما مردمش از کمبود آب آشامیدنی میگویند، واقعیت این است که در غرب استان مازندران ویلاهای بسیار زیادی ساخته شد و یکی از امتیازات ویژه آنها نیز داشتن استخر است و هر کدام ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار لیتر آب میخواهد بنابراین هرچقدر هم آب تولید شود باز هم کمبود آن محرز است.
ابراهیمی کارنامی با اشاره به اینکه اکنون بخشی از آب شرب از چاه تامین میشود و اگر زود نجنبیم به جای یک استان حاصلخیز، یک استان خشک و کویری را شاید شاهد باشیم این را هم اضافه کرد که باید در سیاستگذاریها بازنگری انجام بگیرد و متناسب با ظرفیتهای اکولوژیکی اقدام شود.
او این را هم اضافه کرد که رد پای اکولوژیک در مازندران خیلی بیشتر از ظرفیتهای اکولوژیک است و این برای آینده استان ما میتواند بسیار خطرناک باشد.
سیستم سنجش آلایندگی داخلی و فاصله آن با سامانه بینالمللی
ابراهیمی کارنامی در بخش دیگری از سخنان خود اشارهای به سنجندههای ثابت و پورتابلهای وضعیت آلودگی داشت که نشان میدهد تصور ما از مازندران به عنوان یک استان سالم با آنچه که در واقعیت میبینیم فاصله دارد یعنی گاهی هوایی با کیفیت ناسالم را برای گروههای حساس داریم.
او این را هم افزود که از علتهای این وضعیت، بخشی به احتراق سوخت در منابع ثابت و متحرک مربوط است؛ اواخر پاییز و زمستان استفاده از سوخت در منابع ثابت افزایش پیدا میکند و بخشی منابع متحرک است که سهم آنها در کلانشهرها خیلی بیشتر از ثابت است.
این مسئول همچنین با بیان اینکه سوخت مصرفی و خودروهای ما استاندارد نیست و استاندارد بودن هر کدام از آنها به تنهایی نیز فایدهای ندارد تاکید داشت که باید سوخت و سیستم احتراق هر دو استاندارد باشند.

ابراهیمی از دستگاههای خریداریشده در چالوس، آمل، نکا و ساری در سنجش آلودگی هوا گفت و روشن کرد که این دستگاهها صرفاً ذرات را اندازه میگیرند و این سوال را مطرح کرد که چرا محیط زیست وضعیت هوای ناسالم را اعلام نمیکند و محدودیتهای زمانی، مکانی و طرقی را هم اعمال نمیکند و بعد پاسخ داد که ما مکلفیم میانگین آلودگی ۲۴ ساعته را اعلام کنیم یعنی pm۲.۵ یا کمتر از آن را.
او این را هم اضافه کرد که به دلیل تحریمها نتوانستیم سنسورهای خوبی بیاوریم و از آنجا که دستگاههای ما داخلی هستند درصدی بالایی خطا داشته و با سامانههای بینالمللی تفاوت دارد؛ مثلا گاهی که pm۲.۵ در آمل ۹۹ را نشان میدهد، اما سامانه بینالمللی همان را ۱۳ نشان میدهد، گرچه از نظر او محل استقرار، نحوه اندازهگیری، نحوه خروجی و اینکه سنسور چقدر تحت تاثیر باشد نیز مهم است و اینکه در جایی با ترافیک بالا مستقر شود، شاید شاخص خوبی برای اندازهگیری نیست.
دو نیروگاه در مازندران!
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران در بخش دیگری از سخنان خود به منابع آلاینده ثابت هم اشاره کرد که یک منبع اصلی در مازندران همین نیروگاه نکا است و تقریبا به تنهایی برابر است با کل مصرف سوخت فسیلی مانند نفت و گاز و بنزین در استان.
ابراهیمی البته از این جهت که حتما میدانست عقبهی مازوتسوزی چیست و مصرف آن انتخاب بین بد و بدتر است، اشاره داشت به بحث ناترازیهای کشور که مشکل اساسی است و در عصر ماشین نمیشود بدون برق کار کرد، چون وقتی برق قطع میشود در همین اداره خودمان عملا نمیتوان به سامانهها وصل شد و در جهانی که فناوری اطلاعات را داریم اوضاع به کلی مختل میشود.
او البته یادآور شد که کیفیت سوخت نیروگاه نکا بسیار پایین است و تصمیمگیری درباره مصرف و یا عدم مصرف آن هم -با شرایطی که گفته شد- مشکل است.
انتهای پیام/۱۰۰۱/