سنگ‌نو؛ زیبای خفته‌ای در پای شهر
آوای خزر – آزاده بابانژاد: سفر، حس وصف‌ناشدنی و غریبیست که آدمی را مشتاق و راهیِ "راه"ی می‌کند که برای رسیدن به آن لحظه‌ها را می‌‌شمارد؛ سفر به یک شهر تاریخی، سفر به یک کشور رویایی، سفر به یک محله قدیمی، سفر به کوه، سفر به یک منطقه تفریحی و سفر به یک مکان صنعتی؛ سفر کاری، سفر تفریحی و سفر علمی، هر کدام جذابیت‌های خاص خود و هر کدام پیش‌نیازهای مختلفی دارند.
استان‌های مختلف کشور هرکدام تابلوهای بی‌نظیری از طبیعت، تاریخ، فرهنگ، علم و تمدن هستند؛ جای‌جای هر استانی برای خود کشوری‌ست رویایی با زیبایی‌های منحصربه‌فرد؛ تنها کنکاش کوچکی کافیست که به عمق زیبایی‌های هر کدام پی ببری.
در شرق استان مازندران و در منطقه‌ای که آن را اشرف‌البلاد می‌خوانند، در بهشهر، مناظر دلفریب و رویایی در دشت، صحرا و در دل کوهسارها وجود دارد، مناطقی که بکر، زیبا و پُر از هیجان و خاطره است. و بیننده‌ای نیست که مخصوصاً برای نخستین‌بار پای در زیبایی‌های این شهر تاریخی بگذارد و از دیدنی‌های آن به وجد نیاید.
در بین 150 نقطه‌ای که در شهرستان بهشهر می‌توانیم به‌عنوان مناطق پٌرجاذبه یا گردشگری روی آن دست بگذاریم و بگوییم از هر حیث قابلیت سرمایه‌گذاری را دارد، به "سنگ‌نو" می‌رسیم. جایی در جنوب یا پای شهر که به‌نظرم پُرهیجان‌ترین گردش را می‌توان با دیدنش تجربه کرد.
خودم بارها تجربه گردش خانوادگی و دوستانه را در این "زیبای خفته" داشته‌ام، و نقاط مختلف آن تا آبشار بزرگ و چشمه، و مناطق بالادست سنگ‌نو و برخی مناطق تاریخی بکر را از نزدیک دیده‌ام، و از این رهگذر هر وقت گویا مناظر تازه‌تری را کشف می‌کنم.
این تجربه برای من که گاهگاهی با دوستان به کوه می‌رویم؛ همانند یک کوهنوردی‌ست و راستش را بخواهید خودم نام آن را "نیمه‌کوهنوردی" یا "گلگشتی در سنگ و آب" گذاشته‌ام و معمولا از دوستانم دعوت می‌کنم به یک کوهنوردی پُرجاذبه و جدید نه در کوه بلکه در کوهی از رودخانه و سنگ و آب برویم.
"فراشمحله" منطقه‌ای در ضلع جنوبی شهرستان بهشهر و نزدیک به سنگ‌نو ست، مسیر آسفالته از چهارراه فراشمحله(پس از چهارراه فرمانداری) را که به سمت جنوب بروی به یک دوراهی می‌رسی که یکی به بن‌بست "صفی‌آباد" که هنوز آزادی آن را جشن نگرفته‌ایم می‌رسیم! و دیگری نیز پس از عبور از چند کوچه‌ی پیچ در پیچ و رودخانه فصلی که از دل این منطقه می‌گذرد، به کوره‌های آجرپزی قدیمی می‌رسی که برایت نشانه خوبی از نزدیک‌شدن به جاده سنگ‌نوست.
هنوز جای مشخصی برای پارکینگ در نظر گرفته نشده و راستش را بگویم اصلاً هیچ کاری برای این منطقه انجام نشده است و شاید بهتر باشد همچنان بکر و دست‌نخورده باقی بماند تا آیندگان که بی‌شک ایده‌های بهتری خواهند داشت، دستی بر سر و روی آن کشیده و از اینکه ما به‌عنوان گذشتگان هیچ فکری برای آن نداشته‌ایم؛ به خود ببالند!
جستجوی کوچکی داشتم و مشخص شد که منابع طبیعی باید مجوز بهره‌برداری صادر کند و مجوز آن نیز منوط به این است که شهرداری یک طرح توجیهی ارائه دهد، اما شهرداری هنوز اقدامی صورت نداده و در مجموع آنچه درباره ساماندهی سنگ‌نو گفته می‌شود تنها بر روی کاغذ بوده و در اجرا هیچ اتفاقی صورت نگرفته است.
... از بروکراسی‌های اداری خارج می‌شویم و به اصل مطلب بازمی‌گردیم. برای آنهایی که دوست دارند سفری به سنگ‌نو داشته باشند، پیشنهاد می‌کنم در روزهای خوب پاییزی و در روزهای غیر بارانیِ بهار و تابستان سری به سنگ‌نو بزنند، کفش مناسب، لباس راحت، تغذیه، یک چوبدستی، کوله‌پشتی، و همراهانی که اهل گردش و کوه هستند یعنی سابقه رفتن به گلگشت و عبور از مسیرهای ناهموار و پر فراز و نشیب را دارند، می‌تواند برای شما در مسیری که در پیش گرفتید، پر از خاطره و هیجان باشد.
گردش در سنگ‌نو در شرایط فعلی، با به‌همراه داشتن افراد ناتوان و کودک پیشنهاد نمی‌شود، اما اگر مایلید که یک سفر خانوادگی بی‌دردسر داشته باشید تنها در 200 متر ِنخست از این مسیر می‌توانید جای دنج و راحتی را در بین درختان یا گوشه‌ای امن از رودخانه بیابید.
آنهایی که به‌دنبال سفر ماجراجویانه هستند، باید یک مسیر حداقل 15 کیلومتری را در نظر بگیرند، مسیری که تا چشم کار می‌کند سنگ است، و حوض‌های کوچک و بزرگ، که پس از عبور از آبشار نخست، نهایتاً به آبشار بزرگ می‌رسید. در این راه، در مسیرهایی کاهش دما را به‌خوبی حس می‌کنید، دمای کلی در این مسیر به جهت وجود رودخانه، آبشار و درختان سر به فلک کشیده معمولاً تا 5 درجه خنکتر از بیرون است اما در برخی مسیرها این کاهش دما بیشتر و تا 8 درجه احساس می‌شود. بنابراین حتی در بهار و تابستان یک گرمکن به‌همراه داشته باشید.
کاهش دمایی به‌طور طبیعی زمانی‌که به شب‌هنگام می‌رسید بیشتر حس می‌شود، با توجه به تجربه‌ای که از بارها سفر در این منطقه داشته‌ام، پیشنهاد می‌کنم، زمان سفر طوری تنظیم شود که به تاریکی هوا برنخورید زیرا درختان سر به فلک‌کشیده و کوه‌هایی که در دو طرف رودخانه قرار دارند، مسیر حرکت شما را بسیار تیره خواهند کرد و بهتر است به نور چراغ اکتفا نکنید.
"سنگ‌نو در گذشته‌های دور رودخانه‌ای پر آب بوده که به دلیل گرمایش زمین و برداشت‌های نامناسب آب، سطح آن به مرور زمان کاهش یافته و تبدیل به دره شده است، آنچه اکنون می‌بینید چیزی شبیه یک تونل سبز و "آب"ی است".
سنگ‌نو با درختان جنگلی و بوته‌های ریز و درشت خود و درختچه‌های بکر که محبوب‌ترین آنها شمشاد است، تنوع گیاهی زیبایی را در کنار رودخانه رقم زده است. جریان آرام آب، سکوت جنگل که گاهگاهی با صدای دارکوب، و در تابستان نیز با صدای جیرجیرک‌ها و طوقی‌ها شکسته می‌شود، در هر حال موسیقی دلنشینی دارد که در کمتر مناطق گردشگری می‌توانی آن را بشنوی.
به‌نظرم، سفر به سنگ‌نو یک سفر کاملاً آگاهانه، مسئولانه و حرفه‌ای‌ست و تنها افرادی می‌توانند پای در مسیر پُر فرود و فراز آن بگذارند که پیش از آن، مسیر را کاملاً بشناسند و اطلاعات محلی را جدی بگیرند. بد نیست اگر برای نخستین‌بار به این سفر می‌روید حتماً از یک بلد محلی کمک بگیرید. این کار هم شما را به سلامت به مقصد می‌رساند و هم اطلاعات خوبی را از بلد محلی می‌توانید کسب کنید تا خود نیز در سفرهای بعدی به یک "راه‌بلد" بدل شوید.
سفر خوشی را برای‌تان آرزومندیم.
انتهای پیام/ 1354
