ساری - آوای خزر: شاید شما هم داستان
تاریخی داییجان ناپلئون نوشته ی ایرج پزشکزاد را شنیده و یا خوانده باشید، و یا حتی
برخی از متولدین دهه 40 و 50 فیلم این داستان را دیده باشند، حقیقت و خطوط اصلی این
حکایت بیشتر تقابل دو چهره ی اصلی این داستان می باشد به طوریکه یک طرف ماجرا خود را
منسوب به یک خاندان بزرگ می داند و دیگری داروخانه داری است که هرچه به دست آورده،
حاصل زحمت دست خودش بوده است.
با یادآوری این داستان به شورای شهر ساری می
رویم؛ باید گفت نکته ای که این روزها در شورای شهر و شهرداری ساری در جریان است بحث رفتن
عبوری شهردار سابق ساری و انتخاب شهردار جدید
می باشد. مهدی عبوری شهردار سابق ساری که نزدیک به هفت سال سکاندار ساختمان عمارت بوده
است از منظر برخی کارشناسان در برخی مسائل از جمله اشتغالزایی عملکرد خوبی داشته است
اما در مسائل دیگر بویژه نظارت بر برخی از پروژه های بزرگ عمرانی و سازمان های تابعه
عملکرد قابل قبولی نداشته است هرچند نقش تعدادی
از اعضای شورای شهر را در این مهم و حضور مدیران ضعیف در بدنه شهرداری طی سال های اخیر
را نمی توان غیرقابل انکار دانست...
در این بین می بایست گفت برخی از مدیران ارشد شهرداری
که طی سال های اخیر با آقای عبوری ارتباط تنگاتنگی داشتند آنطور که می بایست کمک حالش
نبودند و به نوعی اهداف دیگری را دنبال می کردند، هرچند، دادن رنگ و بوی انتخاباتی
و سیاسی به شهرداری ساری یکی از دلایل اصلی درجا زدن توسعه شهری در مرکز استان بوده
است.
این روزها که بحث انتخاب شهردار جدید
در ساری داغ است اظهارات عجیب یکی از اعضای
شورای شهر در فرآیند انتخاب محل سوال و ابهام می باشد به طوریکه در یک سال و اندی گذشته
با ورق زدن صفحات شورای پنجم شاهد این موضوع بودیم که این افراد بیش از آنکه حامی شهردار
ساری باشند سعی می کردند در مقام منتقد ایفای نقش کنند، علیرغم آنکه بسیاری معتقدند
حضور این افراد در شورای شهر پنجم در گرو کمک های شهردار سابق ساری می باشد چرا که
این افراد از مقبولیت و عملکرد چندانی برخوردار نبوده و نیستند و صرف جوان بودن نمی
تواند معیاری مناسب و منطقی جهت حضور در عرصه های مهمی همچون شورای شهر باشد.
اکنون این شورانشینان
پس از رفتن مهدی عبوری از شهرداری ساری در چرخش 180 درجه ای به یکباره تبدیل به حامی
پروپاقرص وی شدند و از انتخاب شهردار همسو با عبوری سخن می گویند و خواهان ادامه یافتن راه شهردار
سابق ساری می باشند.
به موضوع ابتدای
بحث می پردازیم؛ اگر داستان داییجان ناپلئون را خوانده باشید به این موضوع پی می برید
که حضور دائمی یک فرد و گروه در نهاد قدرت
سبب کینه مردم نسبت به این نهاد و البته سبب قلقلک دادن باورهای جمعی در جامعه
می شود، و این نکته را هم می بایست افزود که اوج اشرافیت در این داستان آنجاست که «مشقاسم»
خدمتکار ناپلئون به جرگه اشرافیت می پیوندد.
پس در نتیجه باید
گفت حضور دائمی یک گروه و فرد در یک سیستم دیر یا زود منجر به فساد می شود و بدون شک
کلانشهر ساری نیاز به هوایی تازه دارد و مردم ساری در انتظار یک شهردار توسعهمحور
و کلاننگر هستند که توان اجرایی اش بیش از مدیران گذشته، و انگیزه های فراوانی برای
خدمت به مردم داشته باشد.
اخبار مازندران
انتهای پیام/ 1369